اطلاعات کشور کنیا

اطلاعات کلی کشور کنیا

پایتخت کنیا: نایروبی 

نوع حکومت: جمهوری

مذهب: کاتولیک رومی (27%) ، کلیساهای مختلف پروتستان (19%) ، آنیمیست (19%) ، اسلام سنی (6%) 

زبان رسمی:  سواحلی (رسمی) ، انگلیسی ، کیکویو (21%) ، لوهیا (14%) ، لوئو (11%) ، کامبا (11%) . 

واحد پول: شیلینگ کنیا(Kenuan shilling) 

امید طول عمر: 56سال

جمعیت: 32.021.856نفر

به نقل از آکاایران کنیا کشوری است در شرق آفریقا. پایتخت آن نایروبی است و مومباسا، کیسومو و ناکورو شهرهای مهم آن محسوب می گردند.

اطلاعات کشور کنیا | جغرافیا

جمهوری کنیا که در شرق قاره آفریقا قرار گرفته است، با مساحت ۵۸۲۶۴۶ کیلومتر مربع، و پس از ماداگاسکار، چهل و هفتمین کشور وسیع دنیاست. همسایگان آن شامل کشورهای تانزانیا در جنوب، اوگاندا در غرب، سودان در شمال غربی، اتیوپی در شمال، سومالی در شمال شرقی می باشند و اقیانوس هند نیز در شرق آن واقع گردیده است.شیبهای تند دره ریفت ارتفاعات مرکز کنیا را که از شمال تا جنوب امتداد دارد تقسیم می کند . فلاتها در غرب تا دریاچه ویکتوریا و در شرق تا زمینهای پست ساحلی گسترده است . مناطق ساحلی آب و هوای مرطوب داغ و استوایی دارد . در ارتفاعات – که خنک تر است – میزان بارندگی بالاست . شمال کشور کم آب و بسیار داغ است.

شهرهای مهم: مومباسا, کیسومو, ناکورو 

مساحت: 582.650 کیلومتر مربع 

خط ساحلی: 536کیلومتر 

مختصات جغرافیایی: 1 درجه شمالی و 38 درجه شرقی 

اطلاعات کشور کنیا | آب و هوا کشور کنیا

کنیا آب و هوایی معتدل دارد. در مناطق ساحلی هوا گرم و مرطوب و در مناطق شمالی و شمال شرقی بسیار خشک و گرم است.

در طول سال نور خورشید زیادی به کشور می تابد و لباسهای تابستانی همیشه مورد استفاده اند. هر چند معمولاً شبها و صبح زود کمی هوا سرد می شود. فصل طولانی بارش باران از آوریل تا ژوئیه است. فصل کوتاه بارش باران از اکتبر تا دسامبر است. بارش باران گاهی در بعدازظهر و عصر سنگین می شود. گرم ترین دوره از فوریه تا مارچ و سردترین دوره از جولای تا آگوست است. مهاجرت سالانه بین ژوئیه و سپتامبر رخ می دهد که میلیونها جانور وحشی در آن حضور دارند. این حادثه یکی از محبوب ترین صحنه های فیلمسازان می باشد.

تاریخ

کوچ نشین هایی از مناطق عربی و ایران از قدیم در کرانه های کنیا ساکن شده بودند. پرتغالیها نخستین استعمارگرانی بودند که پا به کنیا گذاشتند. آنها مدتی بر مناطق ساحلی از مالیندی تا مومباسا، حکمرانی کردند. پرتغالیها اولین کسانی بودند که پا به کنیا گذاشتند. آنها مدتی بر منطقة ساحلی از مالیندی تا مومباسا، حکمرانی کردند. دورة مستعمراتی شرق آفریقا بطور رسمی از سال ۱۵۰۵ آغاز می شود که کشتی های دریادار تحت فرمان دوم فرانسیسکو دی آلمیدا منطقة کیلوارا با توپخانه مورد هجوم قرار دارند و غارت کردند، این جزیره اکنون در جنوب تانزانیا قرار دارد.

حکومت و سیاست

امور سیاسی کنیا در چارچوب نظام سیاسی ریاستی قرار دارد که رئیس جمهور هم رهبر کشور و هم رهبر دولت است. قوه مجریه در اختیار دولت است. قوه قانون گذاری میان دولت و مجلس ملی کنیا تقسیم شده است. رئیس جمهور و 188 عضو مجمع ملی 202 نفره ، هر پنج سال با رأی تمامی افراد بالغ انتخاب می شوند. 14 عضو دیگر مجمع ملی ، معاون رئیس جمهور و وزرای کابینه را رئیس جمهور انتصاب می کند. قوه قضائیه مستقل از مجریه و قانون گذاری است. پس از مستقل شدن، کنیا ثبات سیاسی خود را در برابر تغییرات سیاسی و بحرانهای کشورهای همسایه حفظ کرده است. با روی کار آمدن مردم سالاری، کنیایی ها از آزادی بیشتری برخوردار شدند.

اقتصاد

پس از استقلال، کنیا بواسطه سرمایه گذاری عمومی، تشویق تولیدات کشاورزی و توسعه سرمایه گذاری صنعتی بخش خصوصی، شاهد رشد اقتصادی بود. ش از 75% نیروی کار در بخش کشاورزی اشتغال دارد . محصولات عمده شامل گندم و ذرت برای مصرف داخلی ، و چای ، قهوه ، الیاف طبیعی ، نیشکر و پنبه برای صادرات است . گاوهای گوشتی به تعداد زیاد پرورش داده می شوند ، و کنیا یکی از معدود کشورهای افریقایی است که صنعت لبنی مهمی دارد . صنعت توریسم منبع مهمی برای درآمد ارز خارجی است .